Współczesne badania nad mózgiem potwierdzają na drodze eksperymentalnej większość teorii propagowanych przez wielu reformatorów edukacji, że nauka jest możliwa tylko wtedy, gdy osoba ucząca się jest aktywna i samodzielnie pokonuje wszelkie przeszkody. Zrozumienia nie można nikomu przekazać, a jedynie dojść do niego przez samodzielne wykonywanie zadań. Postęp w poznawaniu procesu uczenia się, możliwy dzięki neuroobrazowaniu mózgu, pozwala także na ocenę środowiska, w jakim zachodzi najbardziej efektywny proces uczenia się. Daje to możliwość dydaktyce wypracowania technik uczenia się właściwych konkretnych jednostkom. Z punktu widzenia nauczyciela szczególnie cenne są wskazówki dotyczące motywacji, doboru materiału i praktyk uczenia się

Do mózgu dociera tak wiele bodźców, że nie wszystkie mogą zostać przetworzone. Dalszemu przetwarzaniu są poddawane tylko te informacje, które podczas selekcji zostaną uznane za nowe i ciekawe. Proces ten dokonuje się poza naszą świadomością. Nauczyciele muszą więc stworzyć uczniom takie warunki uczenia się, aby chcieli oni pracować nad problemami i poszukiwać efektywnych technik uczenia się. Zdaniem neurobiologów uczniowie są dziś demotywowani do nauki przez niezgodny z ich zainteresowaniami schematyczny sposób przekazywania wiedzy. Badanie aktywności mózgu sugeruje, że nauczyciel powinien opowiadać na lekcji historie. Naszych mózgów nie aktywizują bowiem fakty, dane i definicje, ale anegdoty, ludzie, historie. Wnioski te mają szczególne znaczenie w doborze metod nauczania. Jeśli poruszone treści rozbudzą emocje uczniów, to taki materiał ma duże szanse, że zostanie zapamiętany. Neurobiolodzy podkreślają, że wielką role procesie uczenia się i nauczania odgrywa łączenie treści, tak aby poznane wiadomości tworzyły sieć.

Według neurodydaktyków uczenie się polega na zmianie siły połączeń synaptycznych. Podstawowymi komórkami. Dzięki którym możemy się uczyć są neurony, czyli komórki zdolne do przekazywania informacji. O tym, jak skutecznie impulsy będą przekazywane z jednego neuronu do drugiego decydują synapsy. U osób uczących się na skutek przetwarzania informacji połączenia synaptyczne ulegają wzmocnieniu.
Źródło: Żylińska M., Nauczanie języków obcych w świetle badań nad mózgiem. „Języki Obce w Szkole” 2009/2010 nr 6.