Słowotwórstwo to dział językoznawstwa, zajmujący się powstawaniem nowych słów. Rzecz jasna w naszym przypadku odnosimy to przede wszystkim do języka polskiego. Zajmujemy się nie tylko procesem powstawania nowych wyrazów, ale również ich znaczeniem. Słowotwórstwo dzieli się na historyczne zwane też genetycznym , diachronicznym oraz słowotwórstwo funkcjonalne określane inaczej jako synchroniczne. Słowotwórstwo historyczne jak sama nazwa wskazuje bada udział historii w powstawaniu nowych słów. Z kolei słowotwórstwo funkcjonalne  zajmuje się budową aktualnie używanych słów oraz tym, w jaki sposób do języka włączane są nowe słowa. Podstawowe pojęcia, jakie wiążą się ze słowotwórstwem to przede wszystkim wyraz podstawowy oraz wyraz pochodny. Słowotwórstwo bada bowiem jak od jednej formy przechodzi się do drugiej, a więc od bazy, słowa podstawowego tworzy się wyraz pochodny, który jest wyrazem końcowym. Opis procesu tych przekształceń nazywa się zaś parafrazą słowotwórczą. Mamy tu do czynienia z podstawą słowotwórczą, która jest niejako formą wspólną dla wyrazu podstawowego i pochodne oraz formant. Formant to ta część wyrazu, która została dołożona do podstawy słowotwórczej, tak aby w efekcie powstał wyraz pochodny. Najmniejsza część wyrazu stanowi jego rdzeń. To taka część wyrazu, której nie da się już w żaden sposób podzielić. Bardzo często wiele różnego rodzaju wyrazów pokrewnych tworzonych jest od tego samego rdzenia. Słowa takie nazywamy rodziną wyrazów. Tym, co właśnie charakteryzuje wszystkie wyrazy pokrewne jest to, że wszystkie mają taki sam rdzeń. Język jest żywy i przez cały czas ewaluuje. Nie jest jakimś zastygłym tworem. W związku z tym mamy do czynienia nie tylko z wyrazami o etymologii historycznej, ale także z wciąż powstałymi nowymi wyrazami. W związku z tym językoznawcy przez cały czas mają co robić. Proces badania wyrazów pod tym kątem określa się mianem analizy słowotwórczej wyrazów.