Techniki szybkiego uczenia się wykorzystują możliwości człowieka w wymiarze fizjologicznym, neurologicznym i psychologicznym. Jest to, zdaniem ich zwolenników, sztuka maksymalnego wykorzystania potencjału każdego ucznia. Niektóre z wypracowanych dotychczas technik przyspieszonego uczenia się przynoszą szybkie rezultaty, inne wymagają z kolei wytrwałej pracy. Angażują one wiele zmysłów człowieka i jego naturalne zdolności intelektualne.

W szybkim uczeniu się dużą rolę odgrywa inteligencja ucznia, czyli jego zdolność poznawania i rozumienia. Na istotę inteligencji składa się wiele czynników, z których tylko niektóre wykorzystywane są w procesie przyspieszonego poznawania treści. Współczesny system nauczania praktycznie odwołuje się do inteligencji werbalnej i matematycznej. Howard Gardner zdefiniował siedem rodzajów inteligencji: racjonalną i matematyczną, wizualną i przestrzenną, słuchową i werbalną, muzyczną i rytmiczną, kinestetyczną, intrapersonalną i interpersonalną. Osoby obdarzone inteligencją racjonalną i matematyczną uczą się szybko i bez trudu wówczas, kiedy wiedza podawana jest w formie logicznej, racjonalnej, liczbowej i graficznej. Inteligencja przestrzenna i wizualna pomaga w szybkim uczeniu się ludziom z mocno zarysowaną wyobraźnią, która pozwala „zobaczyć” rzeczy. Ludzie obdarzeni inteligencją werbalną i słuchową sprawnie posługują się słowem, składnią, semantyką i wsłuchują się w brzmienie słów. Inteligencja muzyczna i rytmiczna charakteryzuje uczenie się z użyciem wyobraźni rytmów: słownych i muzycznych. Inteligencja kinestetyczna to już inteligencja ruchu, przestrzeni i ciała. Inteligencja intrapersonalna cechuje samotników, którzy wiedzę kontemplują w ciszy i samotności. Zupełnym przeciwieństwem jest natomiast inteligencja interpersonalna, właściwa ludziom komunikatywnym, przywódcom, liderom, którzy uczą się szybko w tłumie.

Jest rzeczą oczywistą, że każda istota ludzka posiada kilka z wymienionych powyżej modeli inteligencji. Wiele osób, które uważają siebie za niezdolne do uczenia się nie odkryło jeszcze w sobie tych pokładów inteligencji, które są im najbliższe.

Na podst.: Drapeau Ch., Jak uczyć się szybko i skutecznie. Warszawa 2002.