Człowiek od dnia narodzin jest kształtowany, najpierw przez rodziców, następnie środowisko aby ostatecznie wchodząc w wiek dorosły samemu decydować o sobie. Zdobyte wykształcenie określi jego pozycję na rynku pracy oraz wpłynie na pozycję jaką uzyska w otaczającej go rzeczywistości.

Pierwszy okres zależy od rodziców, dziadków i innych osób zajmujących się niemowlakiem. Jest to okres, który przez zabawę edukuje, kształtuje psychikę, uczy pierwszych zachowań społecznych. Wsłuchując się w rodziców uczy się mowy. Uważa się, że jest to najlepszy moment do nauki języków obcych. W domach, w których używa się więcej niż jednego języka mowy, dziecko bezproblemowo włada nimi przemiennie.

Następnym etapem jest edukacja przedszkolna i szkolna. Sukcesy lub porażki w nauce, nawiązanie prawidłowych relacji z rówieśnikami lub wykluczenie przez grupę mogą ostatecznie zachęcić lub zniechęcić do nauki. Brak indywidualnego podejścia do kreatywnego ucznia lub mniej zdolnego może zniechęcić do dalszej nauki, natomiast działania motywacyjne, pomoc w dziedzinach trudniejszych pomoże przezwyciężyć ograniczenia. Innego podejścia będzie wymagał mało pracowity ale uzdolniony uczeń, a innego pracowity młody człowiek, który potrzebuje więcej czasu na naukę. Jest to czas, który często pozwala ustalić predyspozycje lub wyjątkowe ukierunkowane uzdolnienia.

Ukształtowany przez okres szkolny, nie zawsze ze sprecyzowanymi planami na przyszłość młody człowiek wybiera uczelnię. Bez względu na wybór w dobie szybkiego postępu technicznego i rozwoju nauki, bez dokształcania się nie można liczyć na atrakcyjne oferty pracy.  Wiedza uzupełniana na bieżąco, szlifowane języki obce to jedyny sposób aby nie znaleźć się poza nawiasem na rynku pracy.